donderdag 10 april 2014

Super nacht 2005

Er word bijna niet gevist dus !
Het is Juli 2005 dat ik fanatieker ben dan ooit, deze periode ben ik met zeer grote regelmaat aan de waterkant te vinden, ik ben zelf zo fanatiek dat ik na een week bivakkeren in Duitsland met de infanterie ( wat verschrikkelijk zwaar was ! ) toch de waterkant kies op vrijdag na middag in plaats van mijn warme nest.
Ik viste pas 4 jaren met vast lood, voor die tijd viste ik eigenlijk enkel met een drijvend broodkorst !
Maar goed, de Vrijdag middag dat ik naar Amsterdam rijdt lijkt het perfect weer te zijn want het is dicht bewolkt, het is erg klam en erg benauwd en mijn gevoel zegt dat het perfect karper weer is.
Eenmaal aangekomen besef ik me dat er 1 minpunt is aan deze stek, en dat is een brandnetels kraag van dik 5 meter dik waar ik mij doorheen zal moeten manoeuvreren om de waterkant te bereiken.
Na een hoop jeuk en irritatie heb ik de boel plat getrapt op de plek waar ik de bang sticks in de grond steek en al snel liggen de hengels op de steunen en drop ik beide rigs net voor de treurwilg dat voor een groot gedeelte over de brede sloot heen hangt.
Veel voer ik niet bij want deze sloot staat bekend als een trek sloot en er zwemt hier voor een groot gedeelte in het voorjaar/zomer karper doorheen !
Ik gooi wat boilie kruim om en onder de treurwilg voordat ik plaats neem op mijn karper stoeltje waar ik de nacht op zal doorbrengen :)
Al snel word mijn voorgevoel bevestigd want voor ik het weet sta ik met een kromme hengel in de hand.
Na dat deze karper mij allen kanten van de sloot heeft laten zien kan ik de schepnet er onder schuiven en zit ik gehurkt met een vette schub karper in de hand, een voorbijganger schiet enkelen foto,s voordat ik de schub karper weer terug zet in haar element en neem ik opnieuw plaats op de karper stoeltje.


Het is ongeveer 22:30 dat mijn oogleden zo zwaar worden dat ik in slaap val en mij in droomland bevindt.
Maar na een uur wordt ik gewekt door een snoei harde aanbeet wel is het even zoeken tussen de brandnetels naar de hengels, en dat valt niet mee maar uiteindelijk vindt ik de hengel en sta ik opnieuw met een krommen blanc in mijn handen na een kort gevecht van 5 minuten kan ik een donkere schub karpertje scheppen.


Na wat gekloot met de zelf ontspanner zet ik de karper terug en voorzie ik mijn rig van een nieuwe boilie die ik opnieuw voor de treurwilg in leg en strooi ik om en onder de treurwilg wat boilie kruim.
Ik zit nog geen 10 minuten op mijn stoeltje dat ik opnieuw een keiharde aanbeet krijg en sta ik al met me hengel in mijn handen.
Al direct voelt dit veel serieuzer aan dan dan vorige vangsten want de run is erg krachtig.
De eerste 3 minuten heb ik niets te vertellen maar weet uiteindelijk grip op de situatie te krijgen
Na een dril van dik 8 minuten kan ik opnieuw het net onder de karper schuiven, en wanneer ik het net met belijdt naar de oppervlakte trek word ik blij want wat een vis is dit zeg !
Eenmaal op de onthaakmat meet ik de karper op 93 centimeter lang en besef ik mij dat dit een prachtige vangst is.

Na 2 foto,s zet ik het beestje weer terug in zijn element en drop ik mijn rig opnieuw voor de treurwilg, en plof ik zonder bij te voeren voldaan maar gesloopt neer op mijn stoeltje want ik ben zo moe dat de motivatie best ver te zoeken is !
Gelukkig duurt het ruim 2 uren dat ik opnieuw word gewekt door een piepje uit mijn beetmelder maar het blijft bij dat enen piepje, en al snel vallen mijn oogleden opnieuw dicht en bevind ik mij voor zo lang het mag duren weer in droomland
Het zal enkelen minuten geduurd hebben dat ik opnieuw een piepje krijg en besluit ik maar even een kijkje te nemen of er geen brasem aan de rig hangt maar wanneer ik naast me hengel sta zie ik dat mijn top zo wat 90 graden naar links wijst ( doordat ik ben vergeten om de molen op zijn baitrunner te zetten ) en loopt de spoel van de molen heel traag leeg.
Ik pak de hengel en ik heb maar weinig te vertellen en terwijl ik er alles aan doe om de karper de baas te zijn hoor ik enkelen zware klappen op het water maar voorzichtig en met veel belijdt voer ik de druk wat op en ben ik na dik 10 minuten de zwaar gebouwde spiegel de baas en mag ik haar scheppen.
met moeite til ik de vis op de onthaakmat en besef dat dit mijn nieuwe persoonlijk record is in 2005 en eenmaal op de onthaakmat kan ik niets anders doen dan met veel bewondering te kijken naar de zwaar gebouwde spiegel karper.



Na een hoop gehannes met mijn zelf ontspanner zet ik deze varken terug in haar element en besluit ik de boel met een rap tempo in te pakken, want ik ben moe heel moe maar ik ben wel voldaan, en besef mij dat mijn gevoel juist was ! alles klopten gewoon !!! echt alles

Een oud verhaal wat nog als gisteren in mijn geheugen gegrift staat !!!

Momenteel heb ik weinig vistijd maar het leek mij leuk om 1 van mijn zwaarste maar tofste karper nacht met jullie te delen !

Groejes Sander Kunst

4 opmerkingen:

  1. Herinneringen moet je koesteren. Hoe frequenter je gaat, hoe groter de kans word, om van dit soort sessies mee te maken. Blijft altijd speciaal. Zo speciaal, dat je het er jaren later nog over hebt. Da's heel wat waard. Misschien dat we daarom ook zo gek zijn van onze passie. Slijmerige handen en jeukende brandnetels. En nu als de sodemieter naar het water!:)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Haha andres ik kan je niets anders dan gelijk geven, Ik vond het appart dit mee te maken , Just instand :)

    Groet en vang wat moois man

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Heel erg tof Sander. Als je moet dan moet je gewoon. Inmiddels heb je wel een stretcher denk ik ;)

    Groeten

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Haha Michael de stretcher die ik heb ligt een beetje te lekker ;)

    Groetjes

    BeantwoordenVerwijderen